From Wiktionary, the free dictionary
From biały + -ak. First attested in 1807.[1]
bielak m animal
- mountain hare, Lepus timidus
- ^ Samuel Bogumił Linde (1807) Słownik języka polskiego. T. 1 cz. 1, A-F[1], page 92
- bielak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bielak in Polish dictionaries at PWN