bieżący

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From bieżeć +‎ -ący. Sense 1 is a semantic loan from German laufend, French courant, and English current.[1] First attested in 1500–1547.[2]

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /bjɛˈʐɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: bie‧żą‧cy

Adjective

[edit]

bieżący (not comparable, derived adverb bieżąco, abbreviation b.)

  1. current (existing or occurring at the moment)
    Synonym: obecny
  2. then, contemporary, contemporaneous (at the same time as other events)

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
nouns
[edit]
adjective
nouns
verbs

Collocations

[edit]

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), bieżący is one of the most used words in Polish, appearing 4 times in scientific texts, 307 times in news, 59 times in essays, 3 times in fiction, and 0 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 373 times, making it the 132nd most common word in a corpus of 500,000 words.[3]

Participle

[edit]

bieżący (active adjectival)

  1. (archaic) active adjectival participle of bieżeć

Declension

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “bieżący”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  2. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bieżący, bieżąc”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
  3. ^ Ida Kurcz (1990) “bieżący”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 25

Further reading

[edit]