bestuderen

Dutch

Etymology

From be- +‎ studeren.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəstyˈdeːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧stu‧de‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

bestuderen

1. (transitive) to study, investigate

Conjugation

Conjugation of bestuderen (weak, prefixed)
infinitive	bestuderen
past singular	bestudeerde
past participle	bestudeerd
infinitive	bestuderen
gerund	bestuderen n
	present tense	past tense
1st person singular	bestudeer	bestudeerde
2nd person sing. (jij)	bestudeert, bestudeer2	bestudeerde
2nd person sing. (u)	bestudeert	bestudeerde
2nd person sing. (gij)	bestudeert	bestudeerde
3rd person singular	bestudeert	bestudeerde
plural	bestuderen	bestudeerden
subjunctive sing.1	bestudere	bestudeerde
subjunctive plur.1	bestuderen	bestudeerden
imperative sing.	bestudeer
imperative plur.1	bestudeert
participles	bestuderend	bestudeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• bestudering

Anagrams

• berustende