bestiariusz

Polish

Etymology

Learned borrowing from Medieval Latin bēstiārius.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛsˈtja.rjuʂ/
• Rhymes: -arjuʂ
• Syllabification: bes‧tia‧riusz

Noun

bestiariusz m inan

1. bestiary (medieval treatise of animals)

   Synonym: bestiarium

Declension

Declension of bestiariusz

	singular	plural
nominative	bestiariusz	bestiariusze
genitive	bestiariuszu	bestiariuszy
dative	bestiariuszowi	bestiariuszom
accusative	bestiariusz	bestiariusze
instrumental	bestiariuszem	bestiariuszami
locative	bestiariuszu	bestiariuszach
vocative	bestiariuszu	bestiariusze

Related terms

adjectives

• bestialny
• bestialski

adverb

• bestialsko

nouns

• bestia
• bestializm
• bestialność
• bestialstwo
• bestiarium
• bestyjka
• bestyjnik

verbs

• bestwić impf, zbestwić pf
• rozbestwiać impf, rozbestwić pf

Further reading

• bestiariusz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bestiariusz in Polish dictionaries at PWN