besproeien

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bespoeien (also besproeien). Equivalent to be- +‎ sproeien.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈspru.i̯ə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧sproei‧en
• Rhymes: -ui̯ən

Verb

besproeien

1. (transitive) to spray onto, (especially) to water

Conjugation

Conjugation of besproeien (weak, prefixed)
infinitive	besproeien
past singular	besproeide
past participle	besproeid
infinitive	besproeien
gerund	besproeien n
	present tense	past tense
1st person singular	besproei	besproeide
2nd person sing. (jij)	besproeit, besproei2	besproeide
2nd person sing. (u)	besproeit	besproeide
2nd person sing. (gij)	besproeit	besproeide
3rd person singular	besproeit	besproeide
plural	besproeien	besproeiden
subjunctive sing.1	besproeie	besproeide
subjunctive plur.1	besproeien	besproeiden
imperative sing.	besproei
imperative plur.1	besproeit
participles	besproeiend	besproeid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• besproeiing