benedykcja

See also: benedykcją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Ecclesiastical Latin benedictio, benedictionis.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛ.nɛˈdɘk.t͡sja/
• Rhymes: -ɘkt͡sja
• Syllabification: be‧ne‧dyk‧cja

Noun

benedykcja f

1. (Christianity) benediction

   Synonym: błogosławieństwo

Declension

Declension of benedykcja

	singular	plural
nominative	benedykcja	benedykcje
genitive	benedykcji	benedykcji/benedykcyj (archaic)
dative	benedykcji	benedykcjom
accusative	benedykcję	benedykcje
instrumental	benedykcją	benedykcjami
locative	benedykcji	benedykcjach
vocative	benedykcjo	benedykcje

Related terms

adjective

• benedyktyński

 

nouns

• benedykcjonał
• Benedykt
• Benedykta
• benedyktyn
• benedyktynka

 

Further reading

• benedykcja in Polish dictionaries at PWN