benedykcjonał
Polish
[edit]Etymology
[edit]Internationalism; compare English benedictional. First attested in 1927, but in common usage only as of 1961.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]benedykcjonał m inan
Declension
[edit]Declension of benedykcjonał
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | benedykcjonał | benedykcjonały |
| genitive | benedykcjonału | benedykcjonałów |
| dative | benedykcjonałowi | benedykcjonałom |
| accusative | benedykcjonał | benedykcjonały |
| instrumental | benedykcjonałem | benedykcjonałami |
| locative | benedykcjonale | benedykcjonałach |
| vocative | benedykcjonale | benedykcjonały |
Related terms
[edit]adjective
nouns
References
[edit]- ^ benedykcjonał in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
[edit]- benedykcjonał in Polish dictionaries at PWN