bemiddelen

Dutch

Etymology

From be- +‎ middelen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈmɪdələ(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧mid‧de‧len

Verb

bemiddelen

1. (transitive) to mediate

Conjugation

Conjugation of bemiddelen (weak, prefixed)
infinitive	bemiddelen
past singular	bemiddelde
past participle	bemiddeld
infinitive	bemiddelen
gerund	bemiddelen n
	present tense	past tense
1st person singular	bemiddel	bemiddelde
2nd person sing. (jij)	bemiddelt, bemiddel2	bemiddelde
2nd person sing. (u)	bemiddelt	bemiddelde
2nd person sing. (gij)	bemiddelt	bemiddelde
3rd person singular	bemiddelt	bemiddelde
plural	bemiddelen	bemiddelden
subjunctive sing.1	bemiddele	bemiddelde
subjunctive plur.1	bemiddelen	bemiddelden
imperative sing.	bemiddel
imperative plur.1	bemiddelt
participles	bemiddelend	bemiddeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• bemiddelaar
• bemiddeling