beisla

Icelandic

Etymology

From beisli +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpeistla/
• Rhymes: -eistla

Verb

beisla (weak verb, third-person singular past indicative beislaði, supine beislað)

1. to bridle [with accusative]
2. to harness, to exploit [with accusative]

   Synonyms: virkja, hagnýta

Conjugation

beisla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að beisla
supine (sagnbót)		beislað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		beislandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég beisla	við beislum	present (nútíð)	ég beisli	við beislum
	þú beislar	þið beislið		þú beislir	þið beislið
	hann, hún, það beislar	þeir, þær, þau beisla		hann, hún, það beisli	þeir, þær, þau beisli
past (þátíð)	ég beislaði	við beisluðum	past (þátíð)	ég beislaði	við beisluðum
	þú beislaðir	þið beisluðuð		þú beislaðir	þið beisluðuð
	hann, hún, það beislaði	þeir, þær, þau beisluðu		hann, hún, það beislaði	þeir, þær, þau beisluðu
imperative (boðháttur)	beisla (þú)	beislið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	beislaðu	beisliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

beislast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að beislast
supine (sagnbót)		beislast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		beislandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég beislast	við beislumst	present (nútíð)	ég beislist	við beislumst
	þú beislast	þið beislist		þú beislist	þið beislist
	hann, hún, það beislast	þeir, þær, þau beislast		hann, hún, það beislist	þeir, þær, þau beislist
past (þátíð)	ég beislaðist	við beisluðumst	past (þátíð)	ég beislaðist	við beisluðumst
	þú beislaðist	þið beisluðust		þú beislaðist	þið beisluðust
	hann, hún, það beislaðist	þeir, þær, þau beisluðust		hann, hún, það beislaðist	þeir, þær, þau beisluðust
imperative (boðháttur)	beislast (þú)	beislist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	beislastu	beislisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

beislaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	beislaður	beisluð	beislað		beislaðir	beislaðar	beisluð
accusative (þolfall)	beislaðan	beislaða	beislað		beislaða	beislaðar	beisluð
dative (þágufall)	beisluðum	beislaðri	beisluðu		beisluðum	beisluðum	beisluðum
genitive (eignarfall)	beislaðs	beislaðrar	beislaðs		beislaðra	beislaðra	beislaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	beislaði	beislaða	beislaða		beisluðu	beisluðu	beisluðu
accusative (þolfall)	beislaða	beisluðu	beislaða		beisluðu	beisluðu	beisluðu
dative (þágufall)	beislaða	beisluðu	beislaða		beisluðu	beisluðu	beisluðu
genitive (eignarfall)	beislaða	beisluðu	beislaða		beisluðu	beisluðu	beisluðu

Norwegian Nynorsk

Noun

beisla n

1. definite plural of beisel

Verb

beisla (present tense beislar, past tense beisla, past participle beisla, passive infinitive beislast, present participle beislande, imperative beisla/beisl)

1. alternative form of beisle