Jump to content

beceć

From Wiktionary, the free dictionary
See also: bęcéć

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

beceć impf

  1. (intransitive, Kielce) Alternative form of beczeć (to cry)

Further reading

[edit]
  • Władysław Siarkowski (1878) “beceć”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 244