Jump to content

bęcéć

From Wiktionary, the free dictionary
See also: beceć

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

bęcéć impf

  1. (intransitive, Far Masovian, of bees and flies) Alternative form of bęczyć (to buzz)

Further reading

[edit]
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “bęcéć”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 102