Jump to content

bağlamak

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish باغلامق (bağlamak), from older Turkic languages, compare Old Turkic 𐰉𐰍𐰞 (baġla).[1] Equivalent to bağ +‎ -la.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈbɑːɫɑmak/
  • Hyphenation: bağ‧la‧mak

Verb

[edit]

bağlamak (third-person singular simple present bağlar)

  1. (transitive) to bind
    Arkadaşım, bu anlaşmaya ben imza atmadım. Beni bağlamaz.
    My buddy, I haven't signed this agreement. It does not bind me.
  2. (transitive) to connect
  3. (transitive) to fasten
    "(Önce) Deveni bağla, ondan sonra Allah'a tevekkül et."
    "(First) Tie your camel, then submit to God.
    Hostes, inişe geçmek üzere olduğumuzu ve kemerlerimizi bağlamamızı anons etti.
    [A/The] stewardess announced that we are going to land and that we fasten our seat belts.
  4. (transitive) to put through
    Telefonu bağlarsa görüşüp içimi dökeceğim.
    If [he/she/it] puts through, I will talk to (him/her/it/them) and open me.
  5. (transitive) to tie
    Kravatını kendi bağladı.
    [He/She] tied [his/her] tie.

Conjugation

[edit]
The template Template:tr-conj-v does not use the parameter(s):
4=bağlar
5=a
Please see Module:checkparams for help with this warning.

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “bağlamak”, in Nişanyan Sözlük