Jump to content

bağlaç

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Morphologically bağla- +‎ -aç.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /baɣlat͡ʃ/, [baːɫat͡ʃ]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bağ‧laç

Noun

[edit]

bağlaç (definite accusative bağlacı, plural bağlaçlar)

  1. (grammar, linguistics) conjunction
  2. (grammar, linguistics) copula

Declension

[edit]
Declension of bağlaç
singular plural
nominative bağlaç bağlaçlar
definite accusative bağlacı bağlaçları
dative bağlaca bağlaçlara
locative bağlaçta bağlaçlarda
ablative bağlaçtan bağlaçlardan
genitive bağlacın bağlaçların