bębennica

Old Polish

Etymology

From bęben +‎ -nica. First attested in the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bæ̃bɛnɲit͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /bæ̃bɛnɲit͡sa/

Noun

bębennica f (male equivalent bębennik)

1. (attested in Lesser Poland) female equivalent of bebennik (“percussionist; drummer”)
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 67, 27:

     Przeszly sø ksøszøta prziløczeni zpewaiøczim posrzod mlodziczek bøbennicz

     [Przeszli są książęta przyłączeni śpiewającym pośrzod młodziczek bębennic]

Related terms

nouns

• bęben
• bębenek
• bębenica
• bębennik

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bębennica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN