bębenica

Old Polish

Etymology

From bęben +‎ -ica. First attested in c. 1500.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bæ̃bɛɲit͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /bæ̃bɛɲit͡sa/

Noun

bębenica m animacy unattested

1. (attested in Greater Poland) percussionist; drummer

   Synonym: bębennik

   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[1], Lubiń, page 3:

     Bąbenyczą timpanator, timpanista

     [Bębenica timpanator, timpanista]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 138r:

     Timpanator aliquis canens in tympano ein baucker bąbenyczą

     [Timpanator aliquis canens in tympano ein baucker bąbenyczą]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 138r:

     Timpanista ein bauckenmacher oder schlager babenyczą

     [Timpanista ein bauckenmacher oder schlager babenyczą]

Related terms

nouns

• bęben
• bębenek
• bębennica
• bębennik

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bębenica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “bębenica”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk