assembleren

Dutch

Etymology

Borrowed from French assembler.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɑ.sɛmˈbleː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: as‧sem‧ble‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

assembleren

1. (transitive, formal) to assemble

Conjugation

Conjugation of assembleren (weak)
infinitive	assembleren
past singular	assembleerde
past participle	geassembleerd
infinitive	assembleren
gerund	assembleren n
	present tense	past tense
1st person singular	assembleer	assembleerde
2nd person sing. (jij)	assembleert, assembleer2	assembleerde
2nd person sing. (u)	assembleert	assembleerde
2nd person sing. (gij)	assembleert	assembleerde
3rd person singular	assembleert	assembleerde
plural	assembleren	assembleerden
subjunctive sing.1	assemblere	assembleerde
subjunctive plur.1	assembleren	assembleerden
imperative sing.	assembleer
imperative plur.1	assembleert
participles	assemblerend	geassembleerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• assemblage
• assemblee

 

Descendants

• → Indonesian: asemblir

References

• van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “assembleren”, in Etymologiebank, Meertens Institute