Jump to content

asfalteren

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From asfalt +‎ -eren.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌɑs.fɑlˈteː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: as‧fal‧te‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

[edit]

asfalteren

  1. (transitive) to asphalt, to pave with asphalt

Conjugation

[edit]
Conjugation of asfalteren (weak)
infinitive asfalteren
past singular asfalteerde
past participle geasfalteerd
infinitive asfalteren
gerund asfalteren n
present tense past tense
1st person singular asfalteer asfalteerde
2nd person sing. (jij) asfalteert, asfalteer2 asfalteerde
2nd person sing. (u) asfalteert asfalteerde
2nd person sing. (gij) asfalteert asfalteerde
3rd person singular asfalteert asfalteerde
plural asfalteren asfalteerden
subjunctive sing.1 asfaltere asfalteerde
subjunctive plur.1 asfalteren asfalteerden
imperative sing. asfalteer
imperative plur.1 asfalteert
participles asfalterend geasfalteerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Sranan Tongo: asfalter