Jump to content

appositus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of appōnō.

Pronunciation

[edit]

Participle

[edit]

appositus (feminine apposita, neuter appositum); first/second-declension participle

  1. appointed, assigned

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative appositus apposita appositum appositī appositae apposita
genitive appositī appositae appositī appositōrum appositārum appositōrum
dative appositō appositae appositō appositīs
accusative appositum appositam appositum appositōs appositās apposita
ablative appositō appositā appositō appositīs
vocative apposite apposita appositum appositī appositae apposita

Adjective

[edit]

appositus (feminine apposita, neuter appositum, comparative appositior, superlative appositissimus); first/second-declension adjective

  1. adjacent, near
  2. appropriate, apt

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Galician: aposto
  • Italian: apposto
  • Portuguese: aposto
  • Spanish: apuesto

References

[edit]
  • appositus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • appositus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • "appositus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • appositus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.