antwoorden

See also: Antwoorden

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑntʋoːrdə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ant‧woor‧den

Etymology 1

From Middle Dutch antworden, from Old Dutch antworden, from Proto-Germanic *andawurdijaną.

Verb

antwoorden

1. (intransitive) to answer, reply

   Synonym: (formal) responderen

   Hij heeft niet geantwoord. ― He has not answered.

Conjugation

Conjugation of antwoorden (weak)
infinitive	antwoorden
past singular	antwoordde
past participle	geantwoord
infinitive	antwoorden
gerund	antwoorden n
	present tense	past tense
1st person singular	antwoord	antwoordde
2nd person sing. (jij)	antwoordt, antwoord2	antwoordde
2nd person sing. (u)	antwoordt	antwoordde
2nd person sing. (gij)	antwoordt	antwoordde
3rd person singular	antwoordt	antwoordde
plural	antwoorden	antwoordden
subjunctive sing.1	antwoorde	antwoordde
subjunctive plur.1	antwoorden	antwoordden
imperative sing.	antwoord
imperative plur.1	antwoordt
participles	antwoordend	geantwoord
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• beantwoorden
• verantwoorden

 

Related terms

• antwoord

 

Descendants

• Afrikaans: antwoord
• Negerhollands: gie antwoord, anturt

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

antwoorden

1. plural of antwoord