alegacja

See also: alegacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin allēgātiō. First attested in 1606.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.lɛˈɡa.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: a‧le‧ga‧cja

Noun

alegacja f

1. (archaic, law) quotation (citing or quoting an author or his work)
2. (Middle Polish) instruction, order
3. (Middle Polish) affirmation, confirmation of an opinion
4. (Middle Polish, law) replica, copy

Declension

Declension of alegacja

	singular	plural
nominative	alegacja	alegacje
genitive	alegacji	alegacji/alegacyj (archaic)
dative	alegacji	alegacjom
accusative	alegację	alegacje
instrumental	alegacją	alegacjami
locative	alegacji	alegacjach
vocative	alegacjo	alegacje

Related terms

noun

• alegat

 

verb

• alegować impf

 

Further reading

• alegacja in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “alegacya, allegacya”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “allegacja”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “alegacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 23
• alegacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego