afvoeren

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfuːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧voe‧ren

Etymology 1

From Middle Dutch afvoeren. Equivalent to af +‎ voeren.

Verb

afvoeren

1. (transitive) to bring away, to lead away
2. (transitive) to can (to discard an idea, a play)

Conjugation

Conjugation of afvoeren (weak, separable)
infinitive	afvoeren
past singular	voerde af
past participle	afgevoerd
infinitive	afvoeren
gerund	afvoeren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	voer af	voerde af	afvoer	afvoerde
2nd person sing. (jij)	voert af, voer af2	voerde af	afvoert	afvoerde
2nd person sing. (u)	voert af	voerde af	afvoert	afvoerde
2nd person sing. (gij)	voert af	voerde af	afvoert	afvoerde
3rd person singular	voert af	voerde af	afvoert	afvoerde
plural	voeren af	voerden af	afvoeren	afvoerden
subjunctive sing.1	voere af	voerde af	afvoere	afvoerde
subjunctive plur.1	voeren af	voerden af	afvoeren	afvoerden
imperative sing.	voer af
imperative plur.1	voert af
participles	afvoerend	afgevoerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• afvoer

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

afvoeren

1. plural of afvoer

Anagrams

• voeren af