afschuren
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]afschuren
- (transitive) to rub down, to abrade
Conjugation
[edit]| Conjugation of afschuren (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afschuren | |||
| past singular | schuurde af | |||
| past participle | afgeschuurd | |||
| infinitive | afschuren | |||
| gerund | afschuren n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | schuur af | schuurde af | afschuur | afschuurde |
| 2nd person sing. (jij) | schuurt af, schuur af2 | schuurde af | afschuurt | afschuurde |
| 2nd person sing. (u) | schuurt af | schuurde af | afschuurt | afschuurde |
| 2nd person sing. (gij) | schuurt af | schuurde af | afschuurt | afschuurde |
| 3rd person singular | schuurt af | schuurde af | afschuurt | afschuurde |
| plural | schuren af | schuurden af | afschuren | afschuurden |
| subjunctive sing.1 | schure af | schuurde af | afschure | afschuurde |
| subjunctive plur.1 | schuren af | schuurden af | afschuren | afschuurden |
| imperative sing. | schuur af | |||
| imperative plur.1 | schuurt af | |||
| participles | afschurend | afgeschuurd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||