afleveren

Dutch

Etymology

From af +‎ leveren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfleːvərə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧le‧ve‧ren

Verb

afleveren

1. (transitive) to deliver, to drop off

Conjugation

Conjugation of afleveren (weak, separable)
infinitive	afleveren
past singular	leverde af
past participle	afgeleverd
infinitive	afleveren
gerund	afleveren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	lever af	leverde af	aflever	afleverde
2nd person sing. (jij)	levert af, lever af2	leverde af	aflevert	afleverde
2nd person sing. (u)	levert af	leverde af	aflevert	afleverde
2nd person sing. (gij)	levert af	leverde af	aflevert	afleverde
3rd person singular	levert af	leverde af	aflevert	afleverde
plural	leveren af	leverden af	afleveren	afleverden
subjunctive sing.1	levere af	leverde af	aflevere	afleverde
subjunctive plur.1	leveren af	leverden af	afleveren	afleverden
imperative sing.	lever af
imperative plur.1	levert af
participles	afleverend	afgeleverd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aflevering

Anagrams

• leveren af