adiunktywny

Polish

Etymology

From Latin adiūnctīvus +‎ -ny. First attested in 1957.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.djuŋˈktɘv.nɘ/
• Rhymes: -ɘvnɘ
• Syllabification: a‧diun‧ktyw‧ny

Adjective

adiunktywny (not comparable, no derived adverb)

1. adjunctive

Declension

Declension of adiunktywny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	adiunktywny		adiunktywna	adiunktywne	adiunktywni	adiunktywne
genitive	adiunktywnego		adiunktywnej	adiunktywnego	adiunktywnych
dative	adiunktywnemu		adiunktywnej	adiunktywnemu	adiunktywnym
accusative	adiunktywnego	adiunktywny	adiunktywną	adiunktywne	adiunktywnych	adiunktywne
instrumental	adiunktywnym		adiunktywną	adiunktywnym	adiunktywnymi
locative	adiunktywnym		adiunktywnej	adiunktywnym	adiunktywnych

Related terms

nouns

• adiunkcja
• adiunkt
• adiunktka
• (obsolete) adiunktowa
• adiunktura

Further reading

• adiunktywny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego