achteropkomen

Dutch

Etymology

From achterop +‎ komen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɑxtəˈrɔpˌkoːmə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ach‧ter‧op‧ko‧men

Verb

achteropkomen

1. (intransitive) to overtake, catch up with

Conjugation

Conjugation of achteropkomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive	achteropkomen
past singular	kwam achterop
past participle	achteropgekomen
infinitive	achteropkomen
gerund	achteropkomen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	kom achterop	kwam achterop	achteropkom	achteropkwam
2nd person sing. (jij)	komt achterop, kom achterop2	kwam achterop	achteropkomt	achteropkwam
2nd person sing. (u)	komt achterop	kwam achterop	achteropkomt	achteropkwam
2nd person sing. (gij)	komt achterop	kwaamt achterop	achteropkomt	achteropkwaamt
3rd person singular	komt achterop	kwam achterop	achteropkomt	achteropkwam
plural	komen achterop	kwamen achterop	achteropkomen	achteropkwamen
subjunctive sing.1	kome achterop	kwame achterop	achteropkome	achteropkwame
subjunctive plur.1	komen achterop	kwamen achterop	achteropkomen	achteropkwamen
imperative sing.	kom achterop
imperative plur.1	komt achterop
participles	achteropkomend	achteropgekomen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• komen achterop