achterkomen

Dutch

Etymology

From achter +‎ komen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ach‧ter‧ko‧men

Verb

achterkomen

1. to discover, to realise

   Synonyms: ontdekken, realiseren

   Ik kwam er gisteren achter dat er geen pinguïns zijn op de Noordpool. ― I discovered that there are no penguins on the North Pole yesterday.

   Niemand komt achter ons geheim. ― Nobody discovers our secret.

Conjugation

Conjugation of achterkomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive	achterkomen
past singular	kwam achter
past participle	achtergekomen
infinitive	achterkomen
gerund	achterkomen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	kom achter	kwam achter	achterkom	achterkwam
2nd person sing. (jij)	komt achter, kom achter2	kwam achter	achterkomt	achterkwam
2nd person sing. (u)	komt achter	kwam achter	achterkomt	achterkwam
2nd person sing. (gij)	komt achter	kwaamt achter	achterkomt	achterkwaamt
3rd person singular	komt achter	kwam achter	achterkomt	achterkwam
plural	komen achter	kwamen achter	achterkomen	achterkwamen
subjunctive sing.1	kome achter	kwame achter	achterkome	achterkwame
subjunctive plur.1	komen achter	kwamen achter	achterkomen	achterkwamen
imperative sing.	kom achter
imperative plur.1	komt achter
participles	achterkomend	achtergekomen
1) Archaic. 2) In case of inversion.