Jump to content

abowiem

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Univerbation of a +‎ bowiem. First attested in the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /abɔvjɛ(ː)m/
  • IPA(key): (15th CE) /abɔvjɛm/, /abɔvjem/

Conjunction

[edit]

abowiem

  1. (attested in Lesser Poland) because, for
    Synonyms: abo, abociem, abojem, albo
    • 1880-1894 [Middle of the 15th century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności[1], volume V, page 270:
      Dlathego yest pr[z]ossny, abowym... czyny ideo est ociosus quia... operatur
      [Dlatego jest pr[z]ozny, abowim... czyni ideo est ociosus quia... operatur]
    • 1959 [1491], “Teksty polskie z końca XV w.”, in Rafał Leszczyński, editor, Rozprawy Komisji Językowej[2], volume VII, page 58:
      Towarzisz, yesliby chczial precz vendrovacz, thedi ma odpovyedziecz swemu mystrzowy dobrze przeth thym, abowyem kthory nyedlugo robil, then ma thidzien odpowyedziecz przed thym, a yesliby kthori robil pol rokv, thedi ma przed thim mystrzowy opowyedziecz dwye nyedziel1491
      [Towarzysz, jesliby chciał precz wędrować, tedy ma odpowiedzieć swemu mistrzowi dobrze przed tym, abowiem ktory niedługo robił, ten ma tydzień odpowiedzieć przed tym, a jesliby ktory robił poł roku, tedy ma przed tym mistrzowi opowiedzieć dwie niedzieli]
    • 1885-2024 [XV ex.], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne[3], volume V, Kurów (Bochnia), page 103:
      Anno schwyąta y nabozna... dwadzyeschczya schyą lyath szmuczyla, abowyem plodu nye myala
      [Anno święta i nabożna... dwadzieścia się lat smuciła, abowiem płodu nie miała]
  2. The meaning of this term is uncertain.
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[4], page 24:
      Ja dawno wybrała sobie oblubieńca jednego, abowim nieba i ziemie (ego sponsum unum dudum iam elegi, quia desponsata sum saeculorum regi)
      [Ja dawno wybrała sobie oblubieńca jednego, abowim nieba i ziemie (ego sponsum unum dudum iam elegi, quia desponsata sum saeculorum regi)]

Descendants

[edit]

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “abowiem, abowim”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish abowiem. By surface analysis, univerbation of a +‎ bowiem.

Pronunciation

[edit]

Conjunction

[edit]

abowiem

  1. Middle Polish form of albowiem

Descendants

[edit]

References

[edit]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “abowiem”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • ABOWIEM”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2022 September 16