aanzuren

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ zuur +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌzyː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧zu‧ren

Verb

aanzuren

1. (ergative) to acidify (to make or to become more acidic or sour)

Conjugation

Conjugation of aanzuren (weak, separable)
infinitive	aanzuren
past singular	zuurde aan
past participle	aangezuurd
infinitive	aanzuren
gerund	aanzuren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	zuur aan	zuurde aan	aanzuur	aanzuurde
2nd person sing. (jij)	zuurt aan, zuur aan2	zuurde aan	aanzuurt	aanzuurde
2nd person sing. (u)	zuurt aan	zuurde aan	aanzuurt	aanzuurde
2nd person sing. (gij)	zuurt aan	zuurde aan	aanzuurt	aanzuurde
3rd person singular	zuurt aan	zuurde aan	aanzuurt	aanzuurde
plural	zuren aan	zuurden aan	aanzuren	aanzuurden
subjunctive sing.1	zure aan	zuurde aan	aanzure	aanzuurde
subjunctive plur.1	zuren aan	zuurden aan	aanzuren	aanzuurden
imperative sing.	zuur aan
imperative plur.1	zuurt aan
participles	aanzurend	aangezuurd
1) Archaic. 2) In case of inversion.