aanpraten

Dutch

Etymology

From aan +‎ praten.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːmˌpraː.tə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧pra‧ten

Verb

aanpraten (ditransitive)

1. to talk into buying

   Synonym: aansmeren

   Die verkoper heeft me deze stofzuiger aangepraat.

   That salesman talked me into buying this vacuum cleaner.

2. to talk into believing, to make [someone] believe [something]

   Toen ik ziek was, werd me van alles aangepraat.

   When I was ill, I was told [to believe] all sorts of things.

Conjugation

Conjugation of aanpraten (weak, separable)
infinitive	aanpraten
past singular	praatte aan
past participle	aangepraat
infinitive	aanpraten
gerund	aanpraten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	praat aan	praatte aan	aanpraat	aanpraatte
2nd person sing. (jij)	praat aan	praatte aan	aanpraat	aanpraatte
2nd person sing. (u)	praat aan	praatte aan	aanpraat	aanpraatte
2nd person sing. (gij)	praat aan	praatte aan	aanpraat	aanpraatte
3rd person singular	praat aan	praatte aan	aanpraat	aanpraatte
plural	praten aan	praatten aan	aanpraten	aanpraatten
subjunctive sing.1	prate aan	praatte aan	aanprate	aanpraatte
subjunctive plur.1	praten aan	praatten aan	aanpraten	aanpraatten
imperative sing.	praat aan
imperative plur.1	praat aan
participles	aanpratend	aangepraat
1) Archaic.