aanlonken

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ lonken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌlɔŋ.kə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧lon‧ken

Verb

aanlonken

1. Synonym of toelonken

Conjugation

Conjugation of aanlonken (weak, separable)
infinitive	aanlonken
past singular	lonkte aan
past participle	aangelonkt
infinitive	aanlonken
gerund	aanlonken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	lonk aan	lonkte aan	aanlonk	aanlonkte
2nd person sing. (jij)	lonkt aan, lonk aan2	lonkte aan	aanlonkt	aanlonkte
2nd person sing. (u)	lonkt aan	lonkte aan	aanlonkt	aanlonkte
2nd person sing. (gij)	lonkt aan	lonkte aan	aanlonkt	aanlonkte
3rd person singular	lonkt aan	lonkte aan	aanlonkt	aanlonkte
plural	lonken aan	lonkten aan	aanlonken	aanlonkten
subjunctive sing.1	lonke aan	lonkte aan	aanlonke	aanlonkte
subjunctive plur.1	lonken aan	lonkten aan	aanlonken	aanlonkten
imperative sing.	lonk aan
imperative plur.1	lonkt aan
participles	aanlonkend	aangelonkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.