aanleveren

Dutch

Etymology

From aan +‎ leveren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnleːvərə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧le‧ve‧ren

Verb

aanleveren

1. (transitive) to supply

Conjugation

Conjugation of aanleveren (weak, separable)
infinitive	aanleveren
past singular	leverde aan
past participle	aangeleverd
infinitive	aanleveren
gerund	aanleveren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	lever aan	leverde aan	aanlever	aanleverde
2nd person sing. (jij)	levert aan, lever aan2	leverde aan	aanlevert	aanleverde
2nd person sing. (u)	levert aan	leverde aan	aanlevert	aanleverde
2nd person sing. (gij)	levert aan	leverde aan	aanlevert	aanleverde
3rd person singular	levert aan	leverde aan	aanlevert	aanleverde
plural	leveren aan	leverden aan	aanleveren	aanleverden
subjunctive sing.1	levere aan	leverde aan	aanlevere	aanleverde
subjunctive plur.1	leveren aan	leverden aan	aanleveren	aanleverden
imperative sing.	lever aan
imperative plur.1	levert aan
participles	aanleverend	aangeleverd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aanlevering