aanhopen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Compound of aan + hoop + -en.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]aanhopen
- (transitive, dated) to form a heap or mound from
Conjugation
[edit]| Conjugation of aanhopen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanhopen | |||
| past singular | hoopte aan | |||
| past participle | aangehoopt | |||
| infinitive | aanhopen | |||
| gerund | aanhopen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | hoop aan | hoopte aan | aanhoop | aanhoopte |
| 2nd person sing. (jij) | hoopt aan, hoop aan2 | hoopte aan | aanhoopt | aanhoopte |
| 2nd person sing. (u) | hoopt aan | hoopte aan | aanhoopt | aanhoopte |
| 2nd person sing. (gij) | hoopt aan | hoopte aan | aanhoopt | aanhoopte |
| 3rd person singular | hoopt aan | hoopte aan | aanhoopt | aanhoopte |
| plural | hopen aan | hoopten aan | aanhopen | aanhoopten |
| subjunctive sing.1 | hope aan | hoopte aan | aanhope | aanhoopte |
| subjunctive plur.1 | hopen aan | hoopten aan | aanhopen | aanhoopten |
| imperative sing. | hoop aan | |||
| imperative plur.1 | hoopt aan | |||
| participles | aanhopend | aangehoopt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||