aanhelpen

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ helpen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌɦɛl.pə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧hel‧pen

Verb

aanhelpen

1. (transitive, archaic) to help put on, to aid with dressing
2. (transitive, obsolete) to provide with

   Synonym: helpen aan

Conjugation

Conjugation of aanhelpen (strong class 3+7, separable)
infinitive	aanhelpen
past singular	hielp aan
past participle	aangeholpen
infinitive	aanhelpen
gerund	aanhelpen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	help aan	hielp aan	aanhelp	aanhielp
2nd person sing. (jij)	helpt aan, help aan2	hielp aan	aanhelpt	aanhielp
2nd person sing. (u)	helpt aan	hielp aan	aanhelpt	aanhielp
2nd person sing. (gij)	helpt aan	hielpt aan	aanhelpt	aanhielpt
3rd person singular	helpt aan	hielp aan	aanhelpt	aanhielp
plural	helpen aan	hielpen aan	aanhelpen	aanhielpen
subjunctive sing.1	helpe aan	hielpe aan	aanhelpe	aanhielpe
subjunctive plur.1	helpen aan	hielpen aan	aanhelpen	aanhielpen
imperative sing.	help aan
imperative plur.1	helpt aan
participles	aanhelpend	aangeholpen
1) Archaic. 2) In case of inversion.