aangeven

Dutch

Etymology

From Middle Dutch aengeven. Equivalent to aan +‎ geven.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːŋɣeːvə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧ge‧ven

Verb

aangeven

1. (transitive) to hand, to pass

   Kun je me het zout aangeven? ― Can you hand me the salt?

   Ze gaf hem het document aan. ― She passed him the document.

   Ik zal je de sleutels aangeven als je klaar bent. ― I'll hand you the keys when you're ready.

2. (transitive) to indicate, to point out

   Kun je aangeven waar het postkantoor is? ― Can you point out where the post office is?

   De gids gaf de historische sites aan tijdens de rondleiding. ― The guide indicated the historical sites during the tour.

   De kaart geeft de locatie van het hotel aan. ― The map indicates the location of the hotel.

3. (transitive) to report, to notify, to declare

   Je moet je inkomen aangeven bij de belastingdienst. ― You have to declare your income to the tax authorities.

   Ze gaf het gestolen item aan bij de politie. ― She reported the stolen item to the police.

   De kapitein gaf het ongeluk onmiddellijk aan. ― The captain notified of the accident immediately.

4. (transitive) to say, to indicate, to state, to express

   Kun je aangeven hoe je je voelt? ― Can you express how you feel?

   De directeur gaf zijn visie aan tijdens de vergadering. ― The director stated his vision during the meeting.

   Hij gaf duidelijk aan dat hij niet blij was met het resultaat. ― He indicated clearly that he was not happy with the result.

Conjugation

Conjugation of aangeven (strong class 5, separable)
infinitive	aangeven
past singular	gaf aan
past participle	aangegeven
infinitive	aangeven
gerund	aangeven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	geef aan	gaf aan	aangeef	aangaf
2nd person sing. (jij)	geeft aan, geef aan2	gaf aan	aangeeft	aangaf
2nd person sing. (u)	geeft aan	gaf aan	aangeeft	aangaf
2nd person sing. (gij)	geeft aan	gaaft aan	aangeeft	aangaaft
3rd person singular	geeft aan	gaf aan	aangeeft	aangaf
plural	geven aan	gaven aan	aangeven	aangaven
subjunctive sing.1	geve aan	gave aan	aangeve	aangave
subjunctive plur.1	geven aan	gaven aan	aangeven	aangaven
imperative sing.	geef aan
imperative plur.1	geeft aan
participles	aangevend	aangegeven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aangeefster
• aangever

Related terms

• aangifte

Descendants

• Afrikaans: aangee

Anagrams

• geven aan