aanademen

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ ademen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌaːdəmə(n)/
• Rhymes: -aːdəmə, -aːdəmən

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧ade‧men

Verb

aanademen

1. (transitive) to breathe onto, inhale

Conjugation

Conjugation of aanademen (weak, separable)
infinitive	aanademen
past singular	ademde aan
past participle	aangeademd
infinitive	aanademen
gerund	aanademen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	adem aan	ademde aan	aanadem	aanademde
2nd person sing. (jij)	ademt aan, adem aan2	ademde aan	aanademt	aanademde
2nd person sing. (u)	ademt aan	ademde aan	aanademt	aanademde
2nd person sing. (gij)	ademt aan	ademde aan	aanademt	aanademde
3rd person singular	ademt aan	ademde aan	aanademt	aanademde
plural	ademen aan	ademden aan	aanademen	aanademden
subjunctive sing.1	ademe aan	ademde aan	aanademe	aanademde
subjunctive plur.1	ademen aan	ademden aan	aanademen	aanademden
imperative sing.	adem aan
imperative plur.1	ademt aan
participles	aanademend	aangeademd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aanademing