Jump to content

Mikulás

From Wiktionary, the free dictionary
See also: Mikulas and Mikuláš

Hungarian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈmikulaːʃ]
  • Hyphenation: Mi‧ku‧lás
  • Rhymes: -aːʃ

Proper noun

[edit]

Mikulás

  1. Santa Claus (a modern mythological figure)

Declension

[edit]
Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative Mikulás Mikulások
accusative Mikulást Mikulásokat
dative Mikulásnak Mikulásoknak
instrumental Mikulással Mikulásokkal
causal-final Mikulásért Mikulásokért
translative Mikulássá Mikulásokká
terminative Mikulásig Mikulásokig
essive-formal Mikulásként Mikulásokként
essive-modal
inessive Mikulásban Mikulásokban
superessive Mikuláson Mikulásokon
adessive Mikulásnál Mikulásoknál
illative Mikulásba Mikulásokba
sublative Mikulásra Mikulásokra
allative Mikuláshoz Mikulásokhoz
elative Mikulásból Mikulásokból
delative Mikulásról Mikulásokról
ablative Mikulástól Mikulásoktól
non-attributive
possessive – singular
Mikulásé Mikulásoké
non-attributive
possessive – plural
Mikuláséi Mikulásokéi
Possessive forms of Mikulás
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. Mikulásom Mikulásaim
2nd person sing. Mikulásod Mikulásaid
3rd person sing. Mikulása Mikulásai
1st person plural Mikulásunk Mikulásaink
2nd person plural Mikulásotok Mikulásaitok
3rd person plural Mikulásuk Mikulásaik

See also

[edit]