Menemen
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]From Ancient Greek μαίνομαι (maínomai, “raving mad”).
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Menemen
Declension
[edit] declension of Menemen
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Menemen | Menemenler |
| accusative | Menemen'i | Menemenleri |
| dative | Menemen'e | Menemenlere |
| locative | Menemen'de | Menemenlerde |
| ablative | Menemen'den | Menemenlerden |
| genitive | Menemen'in | Menemenlerin |
possessive of Menemen
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Menemen'im | Menemenlerim / Menemen'lerim |
| senin (your) | Menemen'in | Menemenlerin / Menemen'lerin |
| onun (his/her/its) | Menemen'i | Menemenleri / Menemen'leri |
| bizim (our) | Menemen'imiz | Menemenlerimiz / Menemen'lerimiz |
| sizin (your) | Menemen'iniz | Menemenleriniz / Menemen'leriniz |
| onların (their) | Menemen'i / Menemenleri / Menemen'leri | Menemenleri / Menemen'leri |