-πνοος

Greek

Alternative forms

• -πνους (-pnous) (contracted form, dated)

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek -πνοος (-pnoos), from stem πνο- as in πνοή (pnoḗ), from πνέω (pnéō) + suffix for adjectives -ος (-os).

Pronunciation

• IPA^(key): /pno.os/
• Hyphenation: -πνο‧ος

Suffix

-πνοος • (-pnoos) (feminine -πνοη, neuter -πνοο)

1. (second combining form forming adjectives)
   1. indicating relation to wind or breath

      ‎ά- (á-, alpha privative) + ‎-πνοος (-pnoos) → ‎άπνοος (ápnoos, “lacking wind or breath”) from Ancient Greek ἄπνοος (ápnoos)

   2. (figurative) indicating inspiration

      ‎μεγαλό- (μεγάλος) (megaló- (megálos), “great”) + ‎-πνοος (-pnoos) → ‎μεγαλόπνοος (megalópnoos, “of ambitious goal”) from Koine Greek μεγαλόπνοος (megalópnoos, “breathing strongly”)

Declension

Declension of -πνοος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	-πνοος (-pnoos)	-πνοη (-pnoï)	-πνοο (-pnoo)		-πνοοι (-pnooi)	-πνοες (-pnoes)	-πνοα (-pnoa)
genitive	-πνοου (-pnoou)	-πνοης (-pnoïs)	-πνοου (-pnoou)		-πνοων (-pnoon)	-πνοων (-pnoon)	-πνοων (-pnoon)
accusative	-πνοο (-pnoo)	-πνοη (-pnoï)	-πνοο (-pnoo)		-πνοους (-pnoous)	-πνοες (-pnoes)	-πνοα (-pnoa)
vocative	-πνοε (-pnoe)	-πνοη (-pnoï)	-πνοο (-pnoo)		-πνοοι (-pnooi)	-πνοες (-pnoes)	-πνοα (-pnoa)

Related terms

Greek terms suffixed with -πνοος

Further reading

• s.v. άπνοια: άπνους - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre