ῥῖμμα
Appearance
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From ῥίπτω (rhíptō, “to throw, hurl, cast”) + -μα (-ma).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /r̥îːm.ma/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈrim.ma/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈrim.ma/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈrim.ma/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈri.ma/
Noun
[edit]ῥῖμμᾰ • (rhîmmă) n (genitive ῥῑ́μμᾰτος); third declension
Inflection
[edit]Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ῥῖμμᾰ tò rhîmmă |
τὼ ῥῑ́μμᾰτε tṑ rhī́mmăte |
τᾰ̀ ῥῑ́μμᾰτᾰ tằ rhī́mmătă | ||||||||||
Genitive | τοῦ ῥῑ́μμᾰτος toû rhī́mmătos |
τοῖν ῥῑμμᾰ́τοιν toîn rhīmmắtoin |
τῶν ῥῑμμᾰ́των tôn rhīmmắtōn | ||||||||||
Dative | τῷ ῥῑ́μμᾰτῐ tôi rhī́mmătĭ |
τοῖν ῥῑμμᾰ́τοιν toîn rhīmmắtoin |
τοῖς ῥῑ́μμᾰσῐ / ῥῑ́μμᾰσῐν toîs rhī́mmăsĭ(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ ῥῖμμᾰ tò rhîmmă |
τὼ ῥῑ́μμᾰτε tṑ rhī́mmăte |
τᾰ̀ ῥῑ́μμᾰτᾰ tằ rhī́mmătă | ||||||||||
Vocative | ῥῖμμᾰ rhîmmă |
ῥῑ́μμᾰτε rhī́mmăte |
ῥῑ́μμᾰτᾰ rhī́mmătă | ||||||||||
Notes: |
|
Further reading
[edit]- “ῥῖμμα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ῥῖμμα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette