ἔτλην

Ancient Greek

FWOTD – 12 September 2017

Etymology

From Proto-Indo-European *telh₂- (“endure”). Related to τάλαντον (tálanton, “(measuring) scale, talent”) and possibly to Ἄτλᾱς (Átlās); also to Latin tolerō and Old English þolian.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /é.tlɛːn/ → /ˈe.tlin/ → /ˈe.tlin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /é.tlɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈe.tle̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈe.tlin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈe.tlin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈe.tlin/

Verb

ἔτλην • (étlēn)

1. (poetic) to suffer, undergo; endure, be patient, submit (sometimes with accusative)
2. (poetic) to bring oneself to do something contrary to one's inclination or feelings, good or bad: dare, venture, have the courage, have the cruelty to do (with infinitive, accusative or participle)

Usage notes

Perfect τέτληκα (tétlēka) frequently has present meaning. The present form *τλάω (*tláō) found in some dictionaries is not actually attested.

ἔτλην is used in poetry, τολμάω (tolmáō) in prose.

Inflection

   Aorist: ἔτλην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτλην	ἔτλης	ἔτλη	ἔτλητον	ἐτλήτην	ἔτλημεν	ἔτλητε	ἔτλησᾰν
	subjunctive	τλῶ	τλῇς	τλῇ	τλῆτον	τλῆτον	τλῶμεν	τλῆτε	τλῶσῐ(ν)
	optative	τλαίην	τλαίης	τλαίη	τλαῖτον, τλαίητον	τλαίτην, τλαιήτην	τλαῖμεν, τλαίημεν	τλαῖτε, τλαίητε	τλαῖεν, τλαίησᾰν
	imperative		τλῆθῐ	τλήτω	τλῆτον	τλήτων		τλῆτε	τλᾰ́ντων
		active
infinitive		τλῆναι
participle	m	τλᾱ́ς
	f	τλᾶσᾰ
	n	τλᾰ́ν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐτάλασσᾰ, ἐταλασσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτάλασσᾰ	ἐτάλασσᾰς	ἐτάλασσε(ν)	ἐταλάσσᾰτον	ἐταλασσᾰ́την	ἐταλάσσᾰμεν	ἐταλάσσᾰτε	ἐτάλασσᾰν
	subjunctive	ταλάσσω, ταλάσσωμῐ	ταλάσσῃς, ταλάσσῃσθᾰ	ταλάσσῃ, ταλάσσῃσῐ	ταλάσσητον	ταλάσσητον	ταλάσσωμεν	ταλάσσητε	ταλάσσωσῐ(ν)
	optative	ταλάσσαιμῐ	ταλάσσαις, ταλάσσαισθᾰ, ταλάσσειᾰς	ταλάσσειε(ν), ταλάσσαι	ταλασσεῖτον	ταλασσείτην	ταλασσεῖμεν	ταλασσεῖτε	ταλασσεῖεν
	imperative		τάλασσον	ταλασσᾰ́τω	ταλάσσᾰτον	ταλασσᾰ́των		ταλάσσᾰτε	ταλασσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐταλασσᾰ́μην	ἐταλάσσᾰο	ἐταλάσσᾰτο	ἐταλάσσᾰσθον	ἐταλασσᾰ́σθην	ἐταλασσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐταλάσσᾰσθε	ἐταλάσσᾰντο
	subjunctive	ταλάσσωμαι	ταλάσσηαι	ταλάσσηται	ταλάσσησθον	ταλάσσησθον	ταλασσώμε(σ)θᾰ	ταλάσσησθε	ταλάσσωνται
	optative	ταλασσαίμην	ταλάσσαιο	ταλάσσαιτο	ταλάσσαισθον	ταλασσαίσθην	ταλασσαίμε(σ)θᾰ	ταλάσσαισθε	ταλασσαίᾰτο
	imperative		τάλασσαι	ταλασσᾰ́σθω	ταλάσσᾰσθον	ταλασσᾰ́σθων		ταλάσσᾰσθε	ταλασσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ταλᾶσσαι/ταλασσᾰ́μεν/ταλασσᾰμέναι			ταλάσσᾰσθαι
participle	m	ταλάσσᾱς			ταλασσᾰ́μενος
	f	ταλάσσᾱσᾰ			ταλασσᾰμένη
	n	ταλᾶσσᾰν			ταλασσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τλήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	τλήσομαι	τλήσῃ, τλήσει	τλήσεται	τλήσεσθον	τλήσεσθον	τλησόμεθᾰ	τλήσεσθε	τλήσονται
	optative	τλησοίμην	τλήσοιο	τλήσοιτο	τλήσοισθον	τλησοίσθην	τλησοίμεθᾰ	τλήσοισθε	τλήσοιντο
					middle
infinitive					τλήσεσθαι
participle	m				τλησόμενος
	f				τλησομένη
	n				τλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τλάσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	τλάσομαι	τλάσῃ, τλάσει	τλάσεται	τλάσεσθον	τλάσεσθον	τλασόμεθᾰ	τλάσεσθε	τλάσονται
	optative	τλασοίμην	τλάσοιο	τλάσοιτο	τλάσοισθον	τλασοίσθην	τλασοίμεθᾰ	τλάσοισθε	τλάσοιντο
					middle
infinitive					τλάσεσθαι
participle	m				τλασόμενος
	f				τλασομένη
	n				τλασόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ταλάσσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ταλάσσομαι	ταλάσσῃ, ταλάσσει	ταλάσσεται	ταλάσσεσθον	ταλάσσεσθον	ταλασσόμεθᾰ	ταλάσσεσθε	ταλάσσονται
	optative	ταλασσοίμην	ταλάσσοιο	ταλάσσοιτο	ταλάσσοισθον	ταλασσοίσθην	ταλασσοίμεθᾰ	ταλάσσοισθε	ταλάσσοιντο
					middle
infinitive					ταλάσσεσθαι
participle	m				ταλασσόμενος
	f				ταλασσομένη
	n				ταλασσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέτληκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέτληκᾰ	τέτληκᾰς	τέτληκε(ν)	τετλήκᾰτον	τετλήκᾰτον	τετλήκᾰμεν	τετλήκᾰτε	τετλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετλήκω	τετλήκῃς	τετλήκῃ	τετλήκητον	τετλήκητον	τετλήκωμεν	τετλήκητε	τετλήκωσῐ(ν)
	optative	τετλήκοιμῐ, τετληκοίην	τετλήκοις, τετληκοίης	τετλήκοι, τετληκοίη	τετλήκοιτον	τετληκοίτην	τετλήκοιμεν	τετλήκοιτε	τετλήκοιεν
	imperative		τέτληκε	τετληκέτω	τετλήκετον	τετληκέτων		τετλήκετε	τετληκόντων
		active
infinitive		τετληκέναι
participle	m	τετληκώς
	f	τετληκυῖᾰ
	n	τετληκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέτλᾰτον (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative				τέτλᾰτον	τέτλᾰτον	τέτλᾰμεν	τέτλᾰτε	τετλᾶσῐ(ν)
	subjunctive	τετλῶ, τετλῶμῐ	τετλῇς, τετλῇσθᾰ	τετλῇ, τετλῇσῐ	τετλῆτον	τετλῆτον	τετλῶμεν	τετλῆτε	τετλῶσῐ(ν)
	optative	τετλαίην	τετλαίης	τετλαίη	τετλαῖτον	τετλαίτην	τετλαῖμεν	τετλαῖτε	τετλαῖεν
	imperative		τετλᾰ́θι	τετλᾰ́τω	τέτλᾰτον	τετλᾰ́των		τέτλᾰτε	τετλᾰ́ντων
		active
infinitive		τετλάναι, τετλάμεν(αι)
participle	m	τετληώς
	f	τετληυῖα
	n	τετληός
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐτέτλᾰτον (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative				ἐτέτλᾰτον	ἐτετλᾰ́την	ἐτέτλᾰμεν	ἐτέτλᾰτε	ἐτέτλᾰσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ταλαύρῑνος (talaúrīnos)

References

• “τλάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἔτλην”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• τλάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963