τετληώς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.tlɛː.ɔ̌ːs/ → /te.tliˈos/ → /te.tliˈos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.tlɛː.ɔ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.tle̝ˈos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.tliˈos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.tliˈos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.tliˈos/

Participle

τετληώς • (tetlēṓs) m (feminine τετληυῖα, neuter τετληός); first/third declension

1. perfect active participle of ἔτλην (étlēn)

Declension

First and third declension of τετληώς; τετληυίᾰ; τετληός (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τετληώς tetlēṓs	τετληυίᾰ tetlēuía	τετληός tetlēós		τετληότε tetlēóte	τετληυίᾱ tetlēuíā	τετληότε tetlēóte		τετληότες tetlēótes	τετληυίαι tetlēuíai	τετληότᾰ tetlēóta
Genitive		τετληότος tetlēótos	τετληυίᾱς tetlēuíās	τετληότος tetlēótos		τετληότοιν tetlēótoin	τετληυίαιν tetlēuíain	τετληότοιν tetlēótoin		τετληότων tetlēótōn	τετληυιῶν tetlēuiôn	τετληότων tetlēótōn
Dative		τετληότῐ tetlēóti	τετληυίᾳ tetlēuíāi	τετληότῐ tetlēóti		τετληότοιν tetlēótoin	τετληυίαιν tetlēuíain	τετληότοιν tetlēótoin		τετληόσῐ / τετληόσῐν tetlēósi(n)	τετληυίαις tetlēuíais	τετληόσῐ / τετληόσῐν tetlēósi(n)
Accusative		τετληότᾰ tetlēóta	τετληυίᾰν tetlēuían	τετληός tetlēós		τετληότε tetlēóte	τετληυίᾱ tetlēuíā	τετληότε tetlēóte		τετληότᾰς tetlēótas	τετληυίᾱς tetlēuíās	τετληότᾰ tetlēóta
Vocative		τετληώς tetlēṓs	τετληυίᾰ tetlēuía	τετληός tetlēós		τετληότε tetlēóte	τετληυίᾱ tetlēuíā	τετληότε tetlēóte		τετληότες tetlēótes	τετληυίαι tetlēuíai	τετληότᾰ tetlēóta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τετληότως tetlēótōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.