ἐπόρνυμι

Ancient Greek

Alternative forms

• ἐπορνύω (epornúō)

Etymology

From ἐπι- (epi-) +‎ ὄρνυμι (órnumi).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pór.nyː.mi/ → /eˈpor.ny.mi/ → /eˈpor.ni.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pór.nyː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈpor.ny.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈpor.ny.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈpor.ny.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈpor.ni.mi/

Verb

ἐπόρνῡμῐ • (epórnūmĭ)

1. to stir up, arouse, excite
2. to rouse and send against
3. (passive voice) to rise against, assault, fly upon

Inflection

   Present: ἐπόρνῡμῐ, ἐπόρνῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπόρνῡμῐ	ἐπόρνῡς	ἐπόρνῡσῐ(ν)	ἐπόρνῠτον	ἐπόρνῠτον	ἐπόρνῠμεν	ἐπόρνῠτε	ἐπορνῠ́ᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπορνῠ́ω	ἐπορνῠ́ῃς	ἐπορνῠ́ῃ	ἐπορνῠ́ητον	ἐπορνῠ́ητον	ἐπορνῠ́ωμεν	ἐπορνῠ́ητε	ἐπορνῠ́ωσῐ(ν)
	optative	ἐπορνῠ́οιμῐ	ἐπορνῠ́οις	ἐπορνῠ́οι	ἐπορνῠ́οιτον	ἐπορνῠοίτην	ἐπορνῠ́οιμεν	ἐπορνῠ́οιτε	ἐπορνῠ́οιεν
	imperative		ἐπόρνῡ	ἐπορνῠ́τω	ἐπόρνῠτον	ἐπορνῠ́των		ἐπόρνῠτε	ἐπορνῠ́ντων
middle/ passive	indicative	ἐπόρνῠμαι	ἐπόρνῠσαι	ἐπόρνῠται	ἐπόρνῠσθον	ἐπόρνῠσθον	ἐπορνῠ́μεθα	ἐπόρνῠσθε	ἐπόρνῠνται
	subjunctive	ἐπορνῠ́ωμαι	ἐπορνῠ́ῃ	ἐπορνῠ́ηται	ἐπορνῠ́ησθον	ἐπορνῠ́ησθον	ἐπορνῠώμεθᾰ	ἐπορνῠ́ησθε	ἐπορνῠ́ωνται
	optative	ἐπορνῠοίμην	ἐπορνῠ́οιο	ἐπορνῠ́οιτο	ἐπορνῠ́οισθον	ἐπορνῠοίσθην	ἐπορνῠοίμεθᾰ	ἐπορνῠ́οισθε	ἐπορνῠ́οιντο
	imperative		ἐπόρνῠσο	ἐπορνῠ́σθω	ἐπόρνῠσθον	ἐπορνῠ́σθων		ἐπόρνῠσθε	ἐπορνῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπορνῠ́ναι				ἐπόρνῠσθαι
participle	m	ἐπορνῡ́ς				ἐπορνῠ́μενος
	f	ἐπορνῦσᾰ				ἐπορνῠμένη
	n	ἐπορνῠ́ν				ἐπορνῠ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπώρνῡν, ἐπωρνῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπώρνῡν	ἐπώρνῡς	ἐπώρνῡ	ἐπώρνῠτον	ἐπωρνῠ́την	ἐπώρνῠμεν	ἐπώρνῠτε	ἐπώρνῠσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπωρνῠ́μην	ἐπώρνῠσο	ἐπώρνῠτο	ἐπώρνῠσθον	ἐπωρνῠ́σθην	ἐπωρνῠ́μεθᾰ	ἐπώρνῠσθε	ἐπώρνῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπόρσω, ἐπόρσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπόρσω	ἐπόρσεις	ἐπόρσει	ἐπόρσετον	ἐπόρσετον	ἐπόρσομεν	ἐπόρσετε	ἐπόρσουσῐ(ν)
	optative	ἐπόρσοιμῐ	ἐπόρσοις	ἐπόρσοι	ἐπόρσοιτον	ἐπορσοίτην	ἐπόρσοιμεν	ἐπόρσοιτε	ἐπόρσοιεν
middle	indicative	ἐπόρσομαι	ἐπόρσῃ, ἐπόρσει	ἐπόρσεται	ἐπόρσεσθον	ἐπόρσεσθον	ἐπορσόμεθᾰ	ἐπόρσεσθε	ἐπόρσονται
	optative	ἐπορσοίμην	ἐπόρσοιο	ἐπόρσοιτο	ἐπόρσοισθον	ἐπορσοίσθην	ἐπορσοίμεθᾰ	ἐπόρσοισθε	ἐπόρσοιντο
		active			middle
infinitive		ἐπόρσειν			ἐπόρσεσθαι
participle	m	ἐπόρσων			ἐπορσόμενος
	f	ἐπόρσουσᾰ			ἐπορσομένη
	n	ἐπόρσον			ἐπορσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπῶρσᾰ, ἐπωρσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῶρσᾰ	ἐπῶρσᾰς	ἐπῶρσε(ν)	ἐπώρσᾰτον	ἐπωρσᾰ́την	ἐπώρσᾰμεν	ἐπώρσᾰτε	ἐπῶρσᾰν
	subjunctive	ἐπόρσω	ἐπόρσῃς	ἐπόρσῃ	ἐπόρσητον	ἐπόρσητον	ἐπόρσωμεν	ἐπόρσητε	ἐπόρσωσῐ(ν)
	optative	ἐπόρσαιμῐ	ἐπόρσειᾰς, ἐπόρσαις	ἐπόρσειε(ν), ἐπόρσαι	ἐπόρσαιτον	ἐπορσαίτην	ἐπόρσαιμεν	ἐπόρσαιτε	ἐπόρσειᾰν, ἐπόρσαιεν
	imperative		ἔπορσον	ἐπορσᾰ́τω	ἐπόρσᾰτον	ἐπορσᾰ́των		ἐπόρσᾰτε	ἐπορσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπωρσᾰ́μην	ἐπώρσω	ἐπώρσᾰτο	ἐπώρσᾰσθον	ἐπωρσᾰ́σθην	ἐπωρσᾰ́μεθᾰ	ἐπώρσᾰσθε	ἐπώρσᾰντο
	subjunctive	ἐπόρσωμαι	ἐπόρσῃ	ἐπόρσηται	ἐπόρσησθον	ἐπόρσησθον	ἐπορσώμεθᾰ	ἐπόρσησθε	ἐπόρσωνται
	optative	ἐπορσαίμην	ἐπόρσαιο	ἐπόρσαιτο	ἐπόρσαισθον	ἐπορσαίσθην	ἐπορσαίμεθᾰ	ἐπόρσαισθε	ἐπόρσαιντο
	imperative		ἔπορσαι	ἐπορσᾰ́σθω	ἐπόρσᾰσθον	ἐπορσᾰ́σθων		ἐπόρσᾰσθε	ἐπορσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐπόρσαι			ἐπόρσᾰσθαι
participle	m	ἐπόρσᾱς			ἐπορσᾰ́μενος
	f	ἐπόρσᾱσᾰ			ἐπορσᾰμένη
	n	ἐπόρσᾰν			ἐπορσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπωρόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐπωρόμην	ἐπώρου	ἐπῶρτο	ἐπώρεσθον	ἐπωρέσθην	ἐπωρόμεθᾰ	ἐπώρεσθε	ἐπώροντο
	subjunctive	ἐπόρωμαι	ἐπόρῃ	ἐπόρηται	ἐπόρησθον	ἐπόρησθον	ἐπορώμεθᾰ	ἐπόρησθε	ἐπόρωνται
	optative	ἐποροίμην	ἐπόροιο	ἐπόροιτο	ἐπόροισθον	ἐποροίσθην	ἐποροίμεθᾰ	ἐπόροισθε	ἐπόροιντο
	imperative		ἐποροῦ	ἐπορέσθω	ἐπόρεσθον	ἐπορέσθων		ἐπόρεσθε	ἐπορέσθων
					middle
infinitive					ἐπορέσθαι
participle	m				ἐπορόμενος
	f				ἐπορομένη
	n				ἐπορόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐπόρωρᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπόρωρᾰ	ἐπόρωρᾰς	ἐπόρωρε(ν)	ἐπορώρᾰτον	ἐπορώρᾰτον	ἐπορώρᾰμεν	ἐπορώρᾰτε	ἐπορώρᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπορώρω	ἐπορώρῃς	ἐπορώρῃ	ἐπορώρητον	ἐπορώρητον	ἐπορώρωμεν	ἐπορώρητε	ἐπορώρωσῐ(ν)
	optative	ἐπορώροιμῐ, ἐπορωροίην	ἐπορώροις, ἐπορωροίης	ἐπορώροι, ἐπορωροίη	ἐπορώροιτον	ἐπορωροίτην	ἐπορώροιμεν	ἐπορώροιτε	ἐπορώροιεν
	imperative		ἐπόρωρε	ἐπορωρέτω	ἐπορώρετον	ἐπορωρέτων		ἐπορώρετε	ἐπορωρόντων
		active
infinitive		ἐπορωρέναι
participle	m	ἐπορωρώς
	f	ἐπορωρυῖᾰ
	n	ἐπορωρός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ἐπόρνυμι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐπόρνυμι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐπόρνυμι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ἐπόρνυμι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press