ἀποκαταστατικός

Ancient Greek

Etymology

From ἀποκατάστασις (apokatástasis) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.ka.tas.ta.ti.kós/ → /a.po.ka.tas.ta.tiˈkos/ → /a.po.ka.tas.ta.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.ka.tas.ta.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.ka.tas.ta.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.ka.tas.ta.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.ka.tas.ta.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.ka.tas.ta.tiˈkos/

Adjective

ἀποκαταστατῐκός • (apokatastatĭkós) m (feminine ἀποκαταστατῐκή, neuter ἀποκαταστατῐκόν); first/second declension

1. returning, bringing back
2. of or pertaining to restitution, restoral
   • Trigsmegistos 20785:

     καὶ ἐν ἀπολύτῳ Αἰγυπτίῳ χαράγματι ζυγῷ Ἀλεξ(ανδρείας) νομίσματα ἑπτακόσια εἴκοσι, καὶ ὑπὲρ ὀβρύζης καὶ ἀποκαταστατικῶν αὐτῶν νομίσματα τεσσαράκοντα πέντε

     kaì en apolútōi Aiguptíōi kharágmati zugôi Alex(andreías) nomísmata heptakósia eíkosi, kaì hupèr obrúzēs kaì apokatastatikôn autôn nomísmata tessarákonta pénte

Declension

First and second declension of ἀποκαταστατῐκός; ἀποκαταστατῐκή; ἀποκαταστατῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀποκαταστατῐκός apokatastatĭkós	ἀποκαταστατῐκή apokatastatĭkḗ	ἀποκαταστατῐκόν apokatastatĭkón		ἀποκαταστατῐκώ apokatastatĭkṓ	ἀποκαταστατῐκᾱ́ apokatastatĭkā́	ἀποκαταστατῐκώ apokatastatĭkṓ		ἀποκαταστατῐκοί apokatastatĭkoí	ἀποκαταστατῐκαί apokatastatĭkaí	ἀποκαταστατῐκᾰ́ apokatastatĭkắ
Genitive		ἀποκαταστατῐκοῦ apokatastatĭkoû	ἀποκαταστατῐκῆς apokatastatĭkês	ἀποκαταστατῐκοῦ apokatastatĭkoû		ἀποκαταστατῐκοῖν apokatastatĭkoîn	ἀποκαταστατῐκαῖν apokatastatĭkaîn	ἀποκαταστατῐκοῖν apokatastatĭkoîn		ἀποκαταστατῐκῶν apokatastatĭkôn	ἀποκαταστατῐκῶν apokatastatĭkôn	ἀποκαταστατῐκῶν apokatastatĭkôn
Dative		ἀποκαταστατῐκῷ apokatastatĭkôi	ἀποκαταστατῐκῇ apokatastatĭkêi	ἀποκαταστατῐκῷ apokatastatĭkôi		ἀποκαταστατῐκοῖν apokatastatĭkoîn	ἀποκαταστατῐκαῖν apokatastatĭkaîn	ἀποκαταστατῐκοῖν apokatastatĭkoîn		ἀποκαταστατῐκοῖς apokatastatĭkoîs	ἀποκαταστατῐκαῖς apokatastatĭkaîs	ἀποκαταστατῐκοῖς apokatastatĭkoîs
Accusative		ἀποκαταστατῐκόν apokatastatĭkón	ἀποκαταστατῐκήν apokatastatĭkḗn	ἀποκαταστατῐκόν apokatastatĭkón		ἀποκαταστατῐκώ apokatastatĭkṓ	ἀποκαταστατῐκᾱ́ apokatastatĭkā́	ἀποκαταστατῐκώ apokatastatĭkṓ		ἀποκαταστατῐκούς apokatastatĭkoús	ἀποκαταστατῐκᾱ́ς apokatastatĭkā́s	ἀποκαταστατῐκᾰ́ apokatastatĭkắ
Vocative		ἀποκαταστατῐκέ apokatastatĭké	ἀποκαταστατῐκή apokatastatĭkḗ	ἀποκαταστατῐκόν apokatastatĭkón		ἀποκαταστατῐκώ apokatastatĭkṓ	ἀποκαταστατῐκᾱ́ apokatastatĭkā́	ἀποκαταστατῐκώ apokatastatĭkṓ		ἀποκαταστατῐκοί apokatastatĭkoí	ἀποκαταστατῐκαί apokatastatĭkaí	ἀποκαταστατῐκᾰ́ apokatastatĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀποκαταστατῐκῶς apokatastatĭkôs				ἀποκαταστατῐκώτερος apokatastatĭkṓteros				ἀποκαταστατῐκώτᾰτος apokatastatĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• ἀποκαταστασία (apokatastasía)
• ἀποκαθίστημι (apokathístēmi)

References

• “ἀποκαταστατικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀποκαταστατικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀποκαταστατικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• ἀποκαταστατικός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011