อิศวร

Thai

Alternative forms

• อิศร
• อีศวร

Etymology

From Sanskrit ईश्वर (īśvara, “chief; lord; master”); probably via Old Khmer iśvara°, īśvara (“chief, lord, master; an epithet of Śiva”).

Cognate with Modern Khmer ឦស្វរៈ (ʼeisvâréaʼ), Lao ອີສວນ (ʼī sūan).

Pronunciation

Orthographic		อิศวร ɒ i ɕ w r
Phonemic		อิ-สวน ɒ i – s w n
Romanization	Paiboon	ì-sǔuan
	Royal Institute	i-suan
(standard) IPA(key)		/ʔi˨˩.sua̯n˩˩˦/(R)

Noun

อิศวร • (ì-sǔuan)

1. (elegant) chief; lord; master.

Derived terms

• กิริเนศวร
• ธเนศวร
• ธรณิศวร์
• ธรณีศวร
• ธเรษตรีศวร
• นเคศวร
• นริศวร
• นเรศวร
• นเรศวร์
• ปรเมศวร
• ผณิศวร (pà-ní-sǔuan)
• พรหเมศวร
• พิฆเนศวร
• ภูเตศวร
• ภูธเรศวร
• ภูเบศวร
• ภูเบศวร์
• ภูมีศวร
• มหิศวร
• มเหศวร
• ราเมศวร (raa-mee-sǔuan)
• วิฆเนศวร
• อดิศวร
• อมเรศวร
• อวโลกิเตศวร

Proper noun

อิศวร • (ì-sǔuan)

1. (Hinduism) (พระ~) an epithet of the god Śiva.

Synonyms

• See ศิวะ (sì-wá).