ลิขสิทธิ์

Thai

Etymology

From ลิข (lík, “writing”) +‎ สิทธิ์ (sìt, “right”); perhaps calque of English copyright.

Probably used officially for the first time on 16 June 1931, when the พระราชบัญญัติคุ้มครองวรรณกรรมและศิลปกรรม พุทธศักราช ๒๔๗๔ (Literary Works and Artistic Works Protection Act, 2474 Buddhist Era) was enacted. Formerly known as กรรมสิทธิ์ผู้แต่งหนังสือ.

Pronunciation

Orthographic		ลิขสิทธิ์ l i kʰ s i d dʰ i ʻ
Phonemic		ลิก-ขะ-สิด l i k – kʰ a – s i ɗ
Romanization	Paiboon	lík-kà-sìt
	Royal Institute	lik-kha-sit
(standard) IPA^(key)		/lik̚˦˥.kʰa˨˩.sit̚˨˩/^(R)

Noun

ลิขสิทธิ์ • (lík-kà-sìt)

(law) copyright.
- 1998 April 2, นิคม มูสิกะคามะ, “คำนำ”, in หนึ่งในร้อย‎^[1], กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร:
  
  มอบลิขสิทธิ์วรรณกรรม ของ ดอกไม้สด ให้แก่หอสมุด แห่งชาติ
  mɔ̂ɔp lík-kà-sìt wan-ná-gam kɔ̌ɔng dɔ̀ɔk-máai sòt hâi-gɛ̀ɛ hɔ̌ɔ-sà-mùt hɛ̀ng-châat
  granted the copyright [over] the literary works of Dokmai Sot to the National Library.
- 2016, ศูนย์ทรัพย์สินทางปัญญาและบ่มเพาะวิสาหกิจ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, “ลิขสิทธิ์ (Copyright)”, in ศูนย์ทรัพย์สินทางปัญญาและบ่มเพาะวิสาหกิจ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์‎^[2], ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต, archived from the original on 27 January 2023:
  
  กฎหมายลิขสิทธิ์ให้ความคุ้มครอง แก่งาน...
  gòt-mǎai lík-kà-sìt hâi kwaam-kúm-krɔɔng gɛ̀ɛ ngaan ...
  The copyright law offers protection to the works...