ผู้ใหญ่

Thai

FWOTD – 20 February 2022

Pronunciation

Orthographic		ผู้ใหญ่ pʰ ū ˆ au h ɲ ˋ
Phonemic		พู่-ไหฺย่ b ū ˋ – ai h ̥ y ˋ
Romanization	Paiboon	pûu-yài
	Royal Institute	phu-yai
(standard) IPA(key)		/pʰuː˥˩.jaj˨˩/(R)

Etymology 1

From ผู้ (pûu, “person”) +‎ ใหญ่ (yài, “great; big”). Compare Chinese 大人 (dàrén).

Noun

ผู้ใหญ่ • (pûu-yài) (classifier คน)

1. elder.
2. person over 18 years of age.
3. (biology) adult person; mature person.
4. (colloquial) person of high rank, authority, or dignity; superior; commander.

Adjective

ผู้ใหญ่ • (pûu-yài)

1. adult; mature.
2. high, senior, or superior (in rank, authority, or dignity); high-ranking.

   ขุนนางผู้ใหญ่

   kǔn-naang pûu-yài

   senior official; high-ranking official

   ตำรวจชั้นผู้ใหญ่

   dtam-rùuat chán pûu-yài

   police officer of senior rank; police officer of superior rank

Antonyms

(Antonyms):

• ผู้น้อย
• ผู้เยาว์ (pûu-yao)

Etymology 2

From clipping of ผู้ใหญ่บ้าน (pûu-yài-bâan), from ผู้ใหญ่ (pûu-yài, “elder”) +‎ บ้าน (bâan, “village”).

Noun

ผู้ใหญ่ • (pûu-yài) (classifier คน)

1. (colloquial) village chief; also used as a title for or term of address to a village chief.
   • 2014, วสิษฐ เดชกุญชร, ชีวิตตำรวจ, Bangkok: มติชน, →ISBN, page 95:

     ผู้ใหญ่ลีและลูกบ้านเป็นชาวอีสาน

     pûu-yài lii lɛ́ lûuk-bâan bpen chaao ii-sǎan

     Phuyai Li and [his] fellow villagers were people of Isan.