นมัสการ

Thai

Etymology

From Sanskrit नमस्कार (namaskāra, literally “act of bowing”), from नमस् (namas, “bow”) + कार (kāra, “act; action”); possibly via Old Khmer namaskāra (“to salute, to adore, to worship; salutation, adoration, worship”). Cognate with Lao ນະມັດສະການ (na mat sa kān), Northern Thai ᨶᨾᩔᨠᩣ᩠ᩁ, Khün ᨶᨾᩈᨠᩣ᩠ᩁ, Modern Khmer នមស្ការ (numskaa). Compare Pali namakkāra (whence นมักการ), and Persian نماز (namâz) (whence ละหมาด (lá-màat)).

Pronunciation

Orthographic		นมัสการ n m ạ s k ā r
Phonemic		นะ-มัด-สะ-กาน n a – m ạ ɗ – s a – k ā n
Romanization	Paiboon	ná-mát-sà-gaan
	Royal Institute	na-mat-sa-kan
(standard) IPA(key)		/na˦˥.mat̚˦˥.sa˨˩.kaːn˧/(R)

Interjection

นมัสการ • (ná-mát-sà-gaan)

1. used to express a greeting or farewell to a priest.

   นมัสการพระคุณเจ้า

   ná-mát-sà-gaan prá-kun-jâao

   Greetings, Venerable.

Usage notes

• Priests use the expression เจริญพร (jà-rəən-pɔɔn) to greet or bid farewell to laypersons.

Noun

นมัสการ • (ná-mát-sà-gaan)

1. (elegant) salutation, adoration, or worship, especially that expressed by means of กราบ (gràap) or ไหว้ (wâai).
   • 2011, รพินทรนาถ ฐากูร, หิ่งห้อย, 5th edition, translated by ประคิณ ชุมสาย ณ อยุธยา and ระวี ภาวิไล, edited by มกุฏ อรฤดี, Bangkok: ผีเสื้อ, →ISBN:

     นมัสการสุดท้ายขอมอบแด่ผู้ซึ่งรู้ว่าข้าบกพร่องแต่ก็รัก

     ná-mát-sà-gaan sùt-táai kɔ̌ɔ mɔ̂ɔp dɛ̀ɛ pûu sʉ̂ng rúu wâa kâa bòk-prɔ̂ng dtɛ̀ɛ gɔ̂ rák

     My last salutations are to them who knew me imperfect and loved me.

Verb

นมัสการ • (ná-mát-sà-gaan) (abstract noun การนมัสการ)

1. (elegant, often used of a sacred object or figure) to salute, adore, or worship, especially by means of กราบ (gràap) or ไหว้ (wâai).

   นมัสการพระพุทธบาท

   ná-mát-sà-gaan prá pút-tá-bàat

   to pay homage to a Buddha footprint

   นมัสการพระธาตุ

   ná-mát-sà-gaan prá tâat

   to pay homage to a reliquary

   นมัสการพระเจ้า

   ná-mát-sà-gaan prá-jâao

   to adore God

2. to express a greeting or farewell (to a priest).