ทุพพลภาพ
Jump to navigation
Jump to search
Thai
[edit]Etymology
[edit]From ทุพพล (literally “bad strength; bad force”) + ภาพ (pâap, “condition; state”).
Pronunciation
[edit]Orthographic | ทุพพลภาพ d u b b l bʰ ā b | |
Phonemic | ทุบ-พน-ละ-พาบ d u ɓ – b n – l a – b ā ɓ | |
Romanization | Paiboon | túp-pon-lá-pâap |
Royal Institute | thup-phon-la-phap | |
(standard) IPA(key) | /tʰup̚˦˥.pʰon˧.la˦˥.pʰaːp̚˥˩/(R) |
Noun
[edit]ทุพพลภาพ • (túp-pon-lá-pâap)
- (formal, law) disability; infirmity.
Adjective
[edit]ทุพพลภาพ • (túp-pon-lá-pâap)
- (formal, law) disabled; infirm.
- “พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการศาลยุติธรรม พ.ศ. ๒๕๔๓”, in ห้องสมุดกฎหมาย[1] (in Thai), Bangkok: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, 2015 September 9, archived from the original on 5 January 2021
- ไม่เป็นผู้มีกายทุพพลภาพจนไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ ไร้ความสามารถหรือจิตฟั่นเฟือนไม่สมประกอบ หรือเป็นโรคติดต่อร้ายแรง
- mâi bpen pûu mii gaai túp-pon-lá-pâap jon mâi sǎa-mâat bpà-dtì-bàt nâa-tîi dâai · rái-kwaam-sǎa-mâat rʉ̌ʉ jìt-fân-fʉʉan-mâi-sǒm-bprà-gɔ̀ɔp · rʉ̌ʉ bpen rôok-dtìt-dtɔ̀ɔ ráai-rɛɛng
- Not being a person whose body is disabled to the extent unable to carry out duties, [who is legally] incompetent or morally imbecile, or [who is] undergoing a serious communicable disease.
- ไม่เป็นผู้มีกายทุพพลภาพจนไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ ไร้ความสามารถหรือจิตฟั่นเฟือนไม่สมประกอบ หรือเป็นโรคติดต่อร้ายแรง
- “พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการศาลยุติธรรม พ.ศ. ๒๕๔๓”, in ห้องสมุดกฎหมาย[1] (in Thai), Bangkok: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, 2015 September 9, archived from the original on 5 January 2021