กู้

See also: ก, กี่, กุ, กู, ก็, and ก.

Thai

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		กู้ k ū ˆ
Romanization	Paiboon	gûu
	Royal Institute	ku
(standard) IPA^(key)		/kuː˥˩/^(R)

Etymology 1

Cognate with Northern Thai ᨠᩪ᩶, Lao ກູ້ (kū), Lü ᦂᦴᧉ (k̇uu²), Tai Nüa ᥐᥧᥲ (kù), Shan ၵူႈ (kūu).

Verb

กู้ • (gûu) (abstract noun การกู้)

to restore; to retrieve
(now rare) to bring to a proper place
to salvage; to rescue
(computing) to recover
(of an explosive) to dispose of; to defuse; to disable

Derived terms

Etymology 2

Verb

กู้ • (gûu) (abstract noun การกู้)

(transitive, law, obsolete) to take (a monetary loan with interest, as opposed to ยืม (yʉʉm), in which no interest is imposed)^[1]
(transitive) to take (a monetary loan, whether with or without interest)

Derived terms

References

^ สมาหารหิตะคดี (โป๊ โปรคุปต์), ขุน (1931) “หมวด ก”, in พจนานุกรมกฎหมาย (in Thai), พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, page 23:
กู้ยืม สัญญาซึ่งผู้ให้กู้ยืมเงินโอนกรรมสิทธิ์ในเงินจำนวนหนึ่งให้แก่ผู้กู้ยืม แลผู้กู้ยืมตกลงว่าจะใช้เงินอันมีจำนวนเท่าที่กู้ยืมให้แก่ผู้ให้กู้ยืม (ดู ยืมใช้สิ้นเปลือง) แต่เดิมมากู้ยืมแบ่งเรียกเป็น ๒ คำ ถ้าเสียดอกเบี้ยเรียกว่า "กู้" ถ้าไม่เสียดอกเบี้ยเรียกว่า "ยืม" (ดู ฟุตโน๊ตของกรมหลวงราชบุรีในกฎหมาย เล่ม ๑ หน้า ๑๐๓) แต่ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่ออกใช้อยู่ในบัดนี้ รวมเรียกว่า "กู้ยืม" เป็นคำเดียว ตรงกับคำในภาษาอังกฤษว่า "Loan"

[1] สมาหารหิตะคดี (โป๊ โปรคุปต์), ขุน (1931) “หมวด ก”, in พจนานุกรมกฎหมาย (in Thai), พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, page 23:
กู้ยืม สัญญาซึ่งผู้ให้กู้ยืมเงินโอนกรรมสิทธิ์ในเงินจำนวนหนึ่งให้แก่ผู้กู้ยืม แลผู้กู้ยืมตกลงว่าจะใช้เงินอันมีจำนวนเท่าที่กู้ยืมให้แก่ผู้ให้กู้ยืม (ดู ยืมใช้สิ้นเปลือง) แต่เดิมมากู้ยืมแบ่งเรียกเป็น ๒ คำ ถ้าเสียดอกเบี้ยเรียกว่า "กู้" ถ้าไม่เสียดอกเบี้ยเรียกว่า "ยืม" (ดู ฟุตโน๊ตของกรมหลวงราชบุรีในกฎหมาย เล่ม ๑ หน้า ๑๐๓) แต่ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่ออกใช้อยู่ในบัดนี้ รวมเรียกว่า "กู้ยืม" เป็นคำเดียว ตรงกับคำในภาษาอังกฤษว่า "Loan"

[1]