வருத்து

Tamil

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋɐɾʊt̪ːʊ/, [ʋɐɾʊt̪ːɯ]

Etymology 1

Causative of வா (vā).

Verb

வருத்து • (varuttu)

1. (transitive) to cause to come; fetch; get, obtain

   Synonym: வருவி (varuvi)

2. Alternative form of வருத்தி (varutti)
3. to learn by heart (as a lesson)

Conjugation

Conjugation of வருத்து (varuttu)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	வருத்துகிறேன் varuttukiṟēṉ	வருத்துகிறாய் varuttukiṟāy	வருத்துகிறான் varuttukiṟāṉ	வருத்துகிறாள் varuttukiṟāḷ	வருத்துகிறார் varuttukiṟār	வருத்துகிறது varuttukiṟatu
past	வருத்தினேன் varuttiṉēṉ	வருத்தினாய் varuttiṉāy	வருத்தினான் varuttiṉāṉ	வருத்தினாள் varuttiṉāḷ	வருத்தினார் varuttiṉār	வருத்தினது varuttiṉatu
future	வருத்துவேன் varuttuvēṉ	வருத்துவாய் varuttuvāy	வருத்துவான் varuttuvāṉ	வருத்துவாள் varuttuvāḷ	வருத்துவார் varuttuvār	வருத்தும் varuttum
future negative	வருத்தமாட்டேன் varuttamāṭṭēṉ	வருத்தமாட்டாய் varuttamāṭṭāy	வருத்தமாட்டான் varuttamāṭṭāṉ	வருத்தமாட்டாள் varuttamāṭṭāḷ	வருத்தமாட்டார் varuttamāṭṭār	வருத்தாது varuttātu
negative	வருத்தவில்லை varuttavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	வருத்துகிறோம் varuttukiṟōm	வருத்துகிறீர்கள் varuttukiṟīrkaḷ	வருத்துகிறார்கள் varuttukiṟārkaḷ		வருத்துகின்றன varuttukiṉṟaṉa
past	வருத்தினோம் varuttiṉōm	வருத்தினீர்கள் varuttiṉīrkaḷ	வருத்தினார்கள் varuttiṉārkaḷ		வருத்தினன varuttiṉaṉa
future	வருத்துவோம் varuttuvōm	வருத்துவீர்கள் varuttuvīrkaḷ	வருத்துவார்கள் varuttuvārkaḷ		வருத்துவன varuttuvaṉa
future negative	வருத்தமாட்டோம் varuttamāṭṭōm	வருத்தமாட்டீர்கள் varuttamāṭṭīrkaḷ	வருத்தமாட்டார்கள் varuttamāṭṭārkaḷ		வருத்தா varuttā
negative	வருத்தவில்லை varuttavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	வருத்து varuttu			வருத்துங்கள் varuttuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	வருத்தாதே varuttātē			வருத்தாதீர்கள் varuttātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of வருத்திவிடு (varuttiviṭu)		past of வருத்திவிட்டிரு (varuttiviṭṭiru)		future of வருத்திவிடு (varuttiviṭu)
progressive	வருத்திக்கொண்டிரு varuttikkoṇṭiru
effective	வருத்தப்படு varuttappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	வருத்த varutta			வருத்தாமல் இருக்க varuttāmal irukka
potential	வருத்தலாம் varuttalām			வருத்தாமல் இருக்கலாம் varuttāmal irukkalām
cohortative	வருத்தட்டும் varuttaṭṭum			வருத்தாமல் இருக்கட்டும் varuttāmal irukkaṭṭum
casual conditional	வருத்துவதால் varuttuvatāl			வருத்தாத்தால் varuttāttāl
conditional	வருத்தினால் varuttiṉāl			வருத்தாவிட்டால் varuttāviṭṭāl
adverbial participle	வருத்தி varutti			வருத்தாமல் varuttāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	வருத்துகிற varuttukiṟa	வருத்தின varuttiṉa	வருத்தும் varuttum	வருத்தாத varuttāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	வருத்துகிறவன் varuttukiṟavaṉ	வருத்துகிறவள் varuttukiṟavaḷ	வருத்துகிறவர் varuttukiṟavar	வருத்துகிறது varuttukiṟatu	வருத்துகிறவர்கள் varuttukiṟavarkaḷ	வருத்துகிறவை varuttukiṟavai
past	வருத்தினவன் varuttiṉavaṉ	வருத்தினவள் varuttiṉavaḷ	வருத்தினவர் varuttiṉavar	வருத்தினது varuttiṉatu	வருத்தினவர்கள் varuttiṉavarkaḷ	வருத்தினவை varuttiṉavai
future	வருத்துபவன் varuttupavaṉ	வருத்துபவள் varuttupavaḷ	வருத்துபவர் varuttupavar	வருத்துவது varuttuvatu	வருத்துபவர்கள் varuttupavarkaḷ	வருத்துபவை varuttupavai
negative	வருத்தாதவன் varuttātavaṉ	வருத்தாதவள் varuttātavaḷ	வருத்தாதவர் varuttātavar	வருத்தாதது varuttātatu	வருத்தாதவர்கள் varuttātavarkaḷ	வருத்தாதவை varuttātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	வருத்துவது varuttuvatu		வருத்துதல் varuttutal		வருத்தல் varuttal

Etymology 2

Causative of வருந்து (varuntu).

Verb

வருத்து • (varuttu)

1. (transitive) to cause pain; afflict; vex
2. to train

Conjugation

Conjugation of வருத்து (varuttu)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	வருத்துகிறேன் varuttukiṟēṉ	வருத்துகிறாய் varuttukiṟāy	வருத்துகிறான் varuttukiṟāṉ	வருத்துகிறாள் varuttukiṟāḷ	வருத்துகிறார் varuttukiṟār	வருத்துகிறது varuttukiṟatu
past	வருத்தினேன் varuttiṉēṉ	வருத்தினாய் varuttiṉāy	வருத்தினான் varuttiṉāṉ	வருத்தினாள் varuttiṉāḷ	வருத்தினார் varuttiṉār	வருத்தினது varuttiṉatu
future	வருத்துவேன் varuttuvēṉ	வருத்துவாய் varuttuvāy	வருத்துவான் varuttuvāṉ	வருத்துவாள் varuttuvāḷ	வருத்துவார் varuttuvār	வருத்தும் varuttum
future negative	வருத்தமாட்டேன் varuttamāṭṭēṉ	வருத்தமாட்டாய் varuttamāṭṭāy	வருத்தமாட்டான் varuttamāṭṭāṉ	வருத்தமாட்டாள் varuttamāṭṭāḷ	வருத்தமாட்டார் varuttamāṭṭār	வருத்தாது varuttātu
negative	வருத்தவில்லை varuttavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	வருத்துகிறோம் varuttukiṟōm	வருத்துகிறீர்கள் varuttukiṟīrkaḷ	வருத்துகிறார்கள் varuttukiṟārkaḷ		வருத்துகின்றன varuttukiṉṟaṉa
past	வருத்தினோம் varuttiṉōm	வருத்தினீர்கள் varuttiṉīrkaḷ	வருத்தினார்கள் varuttiṉārkaḷ		வருத்தினன varuttiṉaṉa
future	வருத்துவோம் varuttuvōm	வருத்துவீர்கள் varuttuvīrkaḷ	வருத்துவார்கள் varuttuvārkaḷ		வருத்துவன varuttuvaṉa
future negative	வருத்தமாட்டோம் varuttamāṭṭōm	வருத்தமாட்டீர்கள் varuttamāṭṭīrkaḷ	வருத்தமாட்டார்கள் varuttamāṭṭārkaḷ		வருத்தா varuttā
negative	வருத்தவில்லை varuttavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	வருத்து varuttu			வருத்துங்கள் varuttuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	வருத்தாதே varuttātē			வருத்தாதீர்கள் varuttātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of வருத்திவிடு (varuttiviṭu)		past of வருத்திவிட்டிரு (varuttiviṭṭiru)		future of வருத்திவிடு (varuttiviṭu)
progressive	வருத்திக்கொண்டிரு varuttikkoṇṭiru
effective	வருத்தப்படு varuttappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	வருத்த varutta			வருத்தாமல் இருக்க varuttāmal irukka
potential	வருத்தலாம் varuttalām			வருத்தாமல் இருக்கலாம் varuttāmal irukkalām
cohortative	வருத்தட்டும் varuttaṭṭum			வருத்தாமல் இருக்கட்டும் varuttāmal irukkaṭṭum
casual conditional	வருத்துவதால் varuttuvatāl			வருத்தாத்தால் varuttāttāl
conditional	வருத்தினால் varuttiṉāl			வருத்தாவிட்டால் varuttāviṭṭāl
adverbial participle	வருத்தி varutti			வருத்தாமல் varuttāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	வருத்துகிற varuttukiṟa	வருத்தின varuttiṉa	வருத்தும் varuttum	வருத்தாத varuttāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	வருத்துகிறவன் varuttukiṟavaṉ	வருத்துகிறவள் varuttukiṟavaḷ	வருத்துகிறவர் varuttukiṟavar	வருத்துகிறது varuttukiṟatu	வருத்துகிறவர்கள் varuttukiṟavarkaḷ	வருத்துகிறவை varuttukiṟavai
past	வருத்தினவன் varuttiṉavaṉ	வருத்தினவள் varuttiṉavaḷ	வருத்தினவர் varuttiṉavar	வருத்தினது varuttiṉatu	வருத்தினவர்கள் varuttiṉavarkaḷ	வருத்தினவை varuttiṉavai
future	வருத்துபவன் varuttupavaṉ	வருத்துபவள் varuttupavaḷ	வருத்துபவர் varuttupavar	வருத்துவது varuttuvatu	வருத்துபவர்கள் varuttupavarkaḷ	வருத்துபவை varuttupavai
negative	வருத்தாதவன் varuttātavaṉ	வருத்தாதவள் varuttātavaḷ	வருத்தாதவர் varuttātavar	வருத்தாதது varuttātatu	வருத்தாதவர்கள் varuttātavarkaḷ	வருத்தாதவை varuttātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	வருத்துவது varuttuvatu		வருத்துதல் varuttutal		வருத்தல் varuttal

Etymology 3

From வருந்து (varuntu)

Noun

வருத்து • (varuttu)

1. Alternative form of வருத்தம் (varuttam)

Declension

Declension of வருத்து (varuttu)
	Singular	Plural
Nominative	வருத்து varuttu	வருத்துகள் varuttukaḷ
Vocative	வருத்தே varuttē	வருத்துகளே varuttukaḷē
Accusative	வருத்தை varuttai	வருத்துகளை varuttukaḷai
Dative	வருத்துக்கு varuttukku	வருத்துகளுக்கு varuttukaḷukku
Genitive	வருத்துடைய varuttuṭaiya	வருத்துகளுடைய varuttukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	வருத்து varuttu	வருத்துகள் varuttukaḷ
Vocative	வருத்தே varuttē	வருத்துகளே varuttukaḷē
Accusative	வருத்தை varuttai	வருத்துகளை varuttukaḷai
Dative	வருத்துக்கு varuttukku	வருத்துகளுக்கு varuttukaḷukku
Benefactive	வருத்துக்காக varuttukkāka	வருத்துகளுக்காக varuttukaḷukkāka
Genitive 1	வருத்துடைய varuttuṭaiya	வருத்துகளுடைய varuttukaḷuṭaiya
Genitive 2	வருத்தின் varuttiṉ	வருத்துகளின் varuttukaḷiṉ
Locative 1	வருத்தில் varuttil	வருத்துகளில் varuttukaḷil
Locative 2	வருத்திடம் varuttiṭam	வருத்துகளிடம் varuttukaḷiṭam
Sociative 1	வருத்தோடு varuttōṭu	வருத்துகளோடு varuttukaḷōṭu
Sociative 2	வருத்துடன் varuttuṭaṉ	வருத்துகளுடன் varuttukaḷuṭaṉ
Instrumental	வருத்தால் varuttāl	வருத்துகளால் varuttukaḷāl
Ablative	வருத்திலிருந்து varuttiliruntu	வருத்துகளிலிருந்து varuttukaḷiliruntu

Etymology 4

From வா (vā).

Noun

வருத்து • (varuttu)

1. Alternative form of வரத்து (varattu)

Declension

Declension of வருத்து (varuttu)
	Singular	Plural
Nominative	வருத்து varuttu	வருத்துகள் varuttukaḷ
Vocative	வருத்தே varuttē	வருத்துகளே varuttukaḷē
Accusative	வருத்தை varuttai	வருத்துகளை varuttukaḷai
Dative	வருத்துக்கு varuttukku	வருத்துகளுக்கு varuttukaḷukku
Genitive	வருத்துடைய varuttuṭaiya	வருத்துகளுடைய varuttukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	வருத்து varuttu	வருத்துகள் varuttukaḷ
Vocative	வருத்தே varuttē	வருத்துகளே varuttukaḷē
Accusative	வருத்தை varuttai	வருத்துகளை varuttukaḷai
Dative	வருத்துக்கு varuttukku	வருத்துகளுக்கு varuttukaḷukku
Benefactive	வருத்துக்காக varuttukkāka	வருத்துகளுக்காக varuttukaḷukkāka
Genitive 1	வருத்துடைய varuttuṭaiya	வருத்துகளுடைய varuttukaḷuṭaiya
Genitive 2	வருத்தின் varuttiṉ	வருத்துகளின் varuttukaḷiṉ
Locative 1	வருத்தில் varuttil	வருத்துகளில் varuttukaḷil
Locative 2	வருத்திடம் varuttiṭam	வருத்துகளிடம் varuttukaḷiṭam
Sociative 1	வருத்தோடு varuttōṭu	வருத்துகளோடு varuttukaḷōṭu
Sociative 2	வருத்துடன் varuttuṭaṉ	வருத்துகளுடன் varuttukaḷuṭaṉ
Instrumental	வருத்தால் varuttāl	வருத்துகளால் varuttukaḷāl
Ablative	வருத்திலிருந்து varuttiliruntu	வருத்துகளிலிருந்து varuttukaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “வருத்து-தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press